Teritorija Ostrva Koralnog mora je arhipelag u Koralnom moru nedaleko od obala savezne države Kvinslend. Ova ostrva administrativno pripadaju Australiji kao njihova spoljna, odnosno prekomorska, teritorija. Na ostrvima, koja su prekrivena žbunastom vegetacijom i palmama, nema stalnog stanovništva i luka. Na jednom od ukupno pedeset i jednog ostrva ovog arhipelaga nalazi se prestonica Gej i lezbejskog kraljevstva Ostrva koralnog mora.
Ovo kraljevstvo je osnovala grupa LGBT aktivista kao vid protesta protiv australijske vlade koja nije priznavala istopolne brakove. Oni su, kao najveće ostrvo arhipelaga, za prestonicu svog kraljevstva odabrali Kato, a za guvernera izabrali Dejla Parkera Andersona, koji je kasnije, po proglašenju nezavisnosti, dobio titulu cara. Aktivisti su svoju koloniju nazvali Raj, po jednom londonskom noćnom klubu, a zatim su ustanovili i zvaničnu poštu preko koje ostvaruju najveću privrednu aktivnost štampajući i prodajući poštanske marke po celom svetu.
Gej i lezbejsko kraljevstvo svoj akt proglašenja nezavisnosti zasniva na optužbi da je Australija kriva za „neosnovano obogaćenje“ jer je izmenama Porodičnog zakona želela da spreči da država prepozna istopolne brakove koje su njeni građani zaključili u inostranstvu. Australijski član zakona o neosnovanom obogaćenju kaže da ako je nešto neosnovano otuđeno naknada za to mora da bude data.
Gej aktivisti tvrde da je sprečavanjem istopolnih brakova njima oduzeto pravo da budu jednako tretirani u pogledu braka, poseta u bolnicama, nasleđivanja, usvajanju dece i vantelesne oplodnje. Umesto finansijske nadoknade aktivisti su odabrali „teritorijalnu kompenzaciju“ uzimajući deo teritorije Australije i proglašavajući je za svoje kraljevstvo.
Oni su baš ova ostrva odabrali i zbog međunarodnog prava koje kaže da „potlačeni narodi u prekomorskim zemljama imaju pravo da izaberu sopstvenu Vladu kao i pravo na samoopredeljenje“, a teritorija Ostrva Koralnog mora je sve do šezdesetih godina dvadesetog veka zvanično spadala pod britanske prekomorske teritorije nakon čega su proglašene spoljnim teritorijama Australije.
I tako je Gej i lezbejsko kraljevstvo 14. juna 2004. godine podiglo zastavu duginih boja na ostrvu Kato i proglasilo nezavisnost. Kao spomen na ovaj istorijski događaj na tom mestu je postavljena memorijalna ploča. Nakon proglašenja nezavisnosti Dejl Parker Anderson je imenovan za zakonitog monarha kraljevstva. Anderson tvrdi da je direktni potomak kralja Edvarda II koji je vladao Engleskom u ranom četrnaestom veku i za koga mnogi istoričari misle da je bio homoseksualac koji je imao gej veze. Aktivisti su uspostavili monarhiju zbog zakonske odredbe koja kaže da bi im bilo suđeno za izdaju ako bi proglasili republiku.
Kraljevina je svoje prve poštanske marke izdala 2006. godine i one su brzo stekle veliki ugled u filatelističkim krugovima. Zvanični sajt kaže da su turizam, pecanje i markice jedine ekonomske aktivnosti u kraljevstvu. Plivanje, pešačenje po liticama, ronjenje u lagunama, posmatranje ptica, skupljanje školjki i potrage za brodskim olupinama su i zvanično proglašene za neprivredne aktivnosti. Po ugledu na izraelski Zakon o povratku svima koji dođu u ovo kraljevstvo je garantovano automatsko dobijanje dozvole za stalni boravak kao i državljanstvo pod uslovom da su gej ili lezbijke.
Kada je 2010. godine Dejl Parker Anderson pozvan da gostuje na konferenciji na kojoj bi prisustvovali svi lideri mikronacija i na kojoj bi se diskutovalo o tome kako da obezbede priznanje suverenih država imperator i car Gej i lezbejskog kraljevstva je odbio da se pojavi jer svoju monarhiju ne smatra mikronacijom već pravom državom.
Najveći politički problem koji je ova monarhija od svog osnivanja imala jeste trenutak kada su 2004. godine proglasili rat Australiji. To je bio uvod u ustavnu krizu jer je car Dejl Parker Anderson odbio da da svoju saglasnost na ovu odluku parlamenta nakon čega je, zajedno sa sudijom Vrhovnog suda, ponudio svoju ostavku. Parlament je obe ostavke odbio plašeći se da će ih, u slučaju da ih prihvate, Vlada Australije krivično goniti zbog izdaje. Gej parlament se izvinio i izrazio iskreno saučešće zbog stresa koji su izazvali svom suverenu kao i sudiji Vrhovnog suda.
Nacionalna himna kraljevstva je pesma Glorije Gejnor „I am what I am“ koju je napisao Džeri Herman koji je zbog ovoga dobio titulu lorda gej i lezbejskog kraljevstva.
Ujedinjene nacije, kao ni jedna suverena država, za sada nisu priznale Gej i lezbejsko kraljevstvo Ostrva Koralnog mora. A, prema zvaničnim podacima na sajtu Ministarstva spoljnih poslova Srbije, ni Gej i lezbo kraljevstvo za sada nije priznalo nezavisno Kosovo.
Više informacija: www.gaykingdom.info
Piše: M. Aranđelović